Het wordt steeds drukker op de fietspaden. Wie in deze coronaweken een tochtje reed, kan erover meepraten. Soms worden zelfs de plooien uit je kleding gereden. Door sommige sportfietsers, voor wie snelheid behouden boven de 1,5 meter gaat. Soms door rappe ouderen op e-bikes. En dat terwijl in hun kielzog eventuele aerosolen beduidend verder rijken dan 1,5 meter… Dat is ook de Gemeente Amsterdam opgevallen.
Op 8 mei bericht Het Parool: “het zijn maar enkele van de maatregelen die Amsterdam neemt om de stad aan te passen aan de 1,5 metersamenleving: voetgangers en fietsers krijgen ineens enorm veel meer vierkante meters ter beschikking”. Per stadsdeel worden probleemlocaties in kaart gebracht en tijdelijke maatregelen bedacht. Ook denken ze over eenrichtingsverkeer, parkeerplaatsen voor fietsparkeren open te stellen en verkeerslichten zo instellen dat de doorstroming verbetert.
Daar steekt de stap die Haarlem op 7 mei zet, maar schamel bij af: de helft van de verkeerslichten zijn anders ingesteld, om de wachttijd voor fietsers te verkorten. Zij staan op groen voor fietsers als er geen verkeer is. Bij de andere helft zijn bij zebra’s of kruispunten waar geen verbeteringen voor fietsers mogelijk waren. Gemiste kans! Maar ook zonder Corona was er al een fors probleem. In het Landelijk Actieplan Verkeersveiligheid 2019-2021 van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, wordt de problematiek van drukte op het fietspad aangekaart (link). In maatregel 7 van het actieplan staat: “Het CROW heeft op verzoek van IenW aanbevelingen opgesteld voor het omgaan met drukte op het fietspad. Dit rapport is gebaseerd op ervaringen, pilots en literatuuronderzoek van de afgelopen drie jaar. Deze aanbevelingen en ervaringen leiden tot handvatten voor lokale wegbeheerders voor de beheersing van drukte op het fietspad en handvatten voor verder onderzoek hiernaar. Gemeenten kunnen hierbij ook gebruik maken van het concept Verkeer in de stad dat door de ANWB is ontwikkeld en in een aantal steden reeds is toegepast. Indien blijkt dat gemeenten voor het gebruik van voertuigen, bij de toepassing van het concept Verkeer in de stad, behoefte hebben aan extra regelgeving in het RVV (Reglement Verkeersregels en Verkeerstekens) zal bezien worden hoe dit mogelijk te maken is”.
Ook de ANWB2 ziet toenemend fietsverkeer in de steden, deels door de mobiliteitstransitie en deels door de verdichting van woonwijken en groei van het aantal inwoners, en probeert een oplossing aan te dragen (link).
Door de verschillende soorten vervoersmiddelen als bakfietsen, e-bikes, scooters, stints etc is de beperkte ruimte onvoldoende en zullen er keuzes gemaakt moeten worden om het fietsverkeer een gerechtvaardigde positie te geven.
In de SOR2040 (link) hecht Haarlemse college belang aan een prominente rol voor het wandel en fietsverkeer). Gezien de huidige drukte op de fietspaden en fietsstroken is hier nog veel werk te verzetten. En misschien wat meer politieke moed, zoals blijkt uit de stappen die Amsterdam wel, maar Haarlem niet zet.
En dan die 1,5 meter… De TU Eindhoven en de KU Leuven publiceerden een ‘white paper’ waaruit blijkt dat de 1,5 meter afstand niet altijd genoeg is als maatregel tegen het Coronavirus (link). In de slipstream van een wandelaar/hardloper kunnen adem-, hoest- en niesdruppels wel tot 4 of 5 meter afstand aanwezig zijn. En, waarmee deze blog begon, bij fietsers/wielrenners tot wel 20 meter… Dit vraagt om flink stoerdere maatregelen dan waartoe de gemeente Haarlem blijkt te hebben besloten.
Tot die tijd is het beste advies, om uit de slipstream van de sporter te blijven, door meer afstand te houden of diagonaal achter die persoon te blijven. Het whitepaper beveelt minstens 4 tot 5 meter afstand aan voor mensen die in dezelfde richting hardlopen, minimaal 10 meter bij langzaam fietsen 10 meter en minimaal 20 meter bij wielrenners. Het is natuurlijk helemaal prachtig als de hardlopers en wielrenners zichzelf ook aan deze regels houden.
Bovendien… is het ‘tijdelijke’ van deze maatregelen bedrieglijk. De noodzaak om de drukte op trottoirs, fietspaden en fietsstroken op te lossen, wordt alleen maar urgenter. ‘Crisis is kans’: plannen en investeringen kunnen naar voren worden gehaald. Andere steden gingen Haarlem voor (link).